Τα 3 εξελικτικά στάδια του Αιγόκερου: Ο Αιγόκερως, η σπηλιά και το κέρας της αφθονίας
Κάθε ζώδιο έχει τρία εξελικτικά στάδια. Το πρώτο αντιπροσωπεύεται από το ίδιο το ζώδιο, αλλά υπάρχουν και άλλα δυο λιγότερο γνωστά. Για το ζώδιο του Αιγόκερου τα τρία αυτά στάδια είναι ο Αιγόκερως, η σπηλιά και το κέρας της αφθονίας. Κάθε ένα από αυτά συμβολίζει μια διαφορετική φάση ζωής και διαφορετικά μαθήματα, που διαφοροποιούνται και εμπλουτίζονται όσο διευρύνονται οι εμπειρίες, το πνεύμα και η αντίληψη του.
Ο Μύθος
Ο Κρόνος (ή Χρόνος) είναι ο Τιτάνας Θεός του Χρόνου και των εποχών. Είχε πατέρα τον Ουρανό, ο οποίος φοβούμενος ότι θα χάσει την εξουσία από κάποιο από τα πολλά παιδιά του, τα φυλάκιζε στα σπλάχνα της μητέρας τους Γαίας. Η πικραμένη μητέρα όπλισε το πιο φιλόδοξο από τα παιδιά της, τον Κρόνο, με ένα δρεπάνι, με το οποίο ο γιος έκοψε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού, παίρνοντάς του ταυτόχρονα την εξουσία. Στη συνέχεια πέταξε το δρεπάνι σε ένα ακρωτήρι της Αχαΐας που από τότε ονομάζεται ακρωτήριο Δρέπανο. Ο πατέρας Ουρανός εξορίστηκε, αφού πρώτα καταράστηκε τον γιό να πάθει τα ίδια από τα δικά του παιδιά. Έτσι ο Κρόνος φοβούμενος την κατάρα αποφάσισε να καταπίνει τα παιδιά του αμέσως μετά τη γέννηση τους.
Υπάρχει πολύ κάρμα μέσα σε αυτόν τον μύθο. Η γυναίκα του Κρόνου, η Ρέα, αφού έχασε με αυτόν τον τρόπο πέντε παιδιά κατέφυγε στην Κρήτη, όπου γέννησε κρυφά στο Ιδαίον Άνδρο μέσα σε μια σπηλιά τον Δία, ανέθεσε στις νύμφες τη φροντίδα του, στους Κουρήτες την προστασία του (οι οποίοι χόρευαν και χτυπούσαν δυνατά τις ασπίδες τους κάθε φορά που έκλαιγε το παιδί για να μην το αντιληφθεί ο πατέρας του) και άφησε μια αίγα (κατσίκα) για να το θρέφει με το γάλα της, την Αμάλθεια. Στη συνέχεια η Ρέα διάλεξε μια πέτρα στο μέγεθος του νεογνού, την σπαργάνωσε, επέστρεψε κοντά στον σύζυγό της και προσποιήθηκε ότι τη έπιασαν οι πόνοι του τοκετού. Όταν της ζήτησε το παιδί του έδωσε τη σπαργανωμένη πέτρα, την οποία εκείνος κατάπιε δίχως να δώσει προσοχή. Έτσι ο Δίας μεγάλωσε γρήγορα, έγινε πιο δυνατός από τον πατέρα του, τον νίκησε στην πάλη και τον εξόρισε στο Λάτιο της Ιταλίας, που τον φιλοξένησε ο Βασιλιάς Ιανός. Πριν όμως φύγει τον ανάγκασε να εξεμέσει τα αδέλφια του, με τα οποία μοιράστηκε την εξουσία του κόσμου. Μαζί με αυτά βγήκε και η πέτρα, την οποία ο Δίας τοποθέτησε στο μαντείο των Δελφών για να θυμίζει σε όλους το μεγαλείο του για πάντα. Η τροφός Αμάλθεια τιμήθηκε, καθώς το κέρατο της έγινε το σύμβολο της αφθονίας. Όταν παρήλθαν οι μέρες της τοποθετήθηκε ως άστρο στο ουράνιο στερέωμα και το δέρμα της έγινε η ασπίδα του Διός, η περίφημη Αιγίδα (κάτι που έμεινε να δηλώνει τη σφραγίδα, το σήμα κατατεθέν). Ύστερα από χρόνια ο Κρόνος γύρισε στο παλάτι του, αλλά πλέον σαν θεός μόνο των ωρών, των εποχών και των ετών. Του αναγνωρίστηκε παρά ταύτα ότι βασίλευσε με δικαιοσύνη, γι’ αυτό τα χρόνια της διακυβέρνησης στο Λάτιο ονομάστηκαν από τους κατοίκους χρυσούς αιώνας.
Αιγόκερως (Αξιόπιστοι και φιλόδοξοι)
Οι Κρόνιοι Αιγόκεροι είναι φιλόδοξοι από κούνια και το ξέρουν. Μετρούν τη ζωή με την επιτυχία, υπολογίζουν τις αποδόσεις και θέτουν προθεσμίες. Δεν αγανακτούν με τις υποχρεώσεις και τα βγάζουν μία χαρά πέρα μαζί τους. Συχνά, από μικρή ηλικία, αυτοπροσδιορίζονται από την ικανότητά τους να υπομένουν ό,τι οι άλλοι δεν μπορούν, να πειθαρχούν και βγάζουν εις πέρας και τον πιο δύσκολο άθλο. Είτε οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν έρχονται από τη ζωή είτε από το δύσκολο πρόγραμμα που επέλεξαν, ξεκινούν ανάποδα από όλους τους άλλους, χωρίς ανέμελα νεανικά χρόνια, αλλά με πολλές ευθύνες και βάσανα. Δύσκολα πανεπιστημιακά πτυχία, αθλητικά μετάλλια, τρόπαια, ξένες γλώσσες, τίτλοι μεταπτυχιακών, θα κάνουν όσα και ό,τι χρειάζεται για να δημιουργήσουν ένα αξιόλογο βιογραφικό. Παράλληλα θα βρουν τρόπους για να εργαστούν για το χαρτζιλίκι ή να αξιοποιήσουν τα χρήματα που έχουν με τον καλύτερο τρόπο. Όλοι γνωρίζουν ότι μπορούν να βασιστούν πάνω τους, είτε είναι οι γονείς τους, είτε οι καθηγητές, είτε οι φίλοι.
Στο πρώτο εξελικτικό στάδιο οι Αιγόκεροι μοιάζουν με τα αγριοκάτσικα του βουνού, που σχεδιάζουν την επόμενη κίνηση τους διατηρώντας το βλέμμα τους στην κορυφή και χρειάζεται μεγάλη δύναμη, επαγρύπνηση και αντοχή για να διατηρήσουν την ισορροπία τους στα κακοτράχαλα εδάφη καθώς ξεκινούν να ανεβαίνουν.
Η σπηλιά (Απομόνωση για αυτοπροστασία)
Οι Αιγόκεροι θα προτιμούσαν να είναι σε θέση να θέτουν τους κανόνες, να γράφουν τους νόμους ή να έχουν αρκετή δύναμη για να είναι αμφισβητίες των πάντων. Δεν φοβούνται την αυτοπειθαρχία ή την ευθύνη, παρά μόνο την αποτυχία και τη σπατάλη χρόνου. Σε αυτό το σημείο της ζωής τους προσπαθούν να απομονωθούν από ανθρώπους και σχέσεις που θεωρούν ότι είναι τροχοπέδη στα όνειρα τους. Όμως μπορεί να η μπάλα να τους πάρει όλους, προβληματικούς και αξιόλογους. Οι Αιγόκεροι συνήθως αναζητούν αυτή την απομόνωση καθώς αισθάνονται ότι κινδυνεύουν. Στον δρόμο τους προς την κορυφή μπορεί να χάνουν την επαφή με ανθρώπους που κάποτε αγάπησαν και ήταν κοντά. Μελετούν επιτυχημένους ανθρώπους και δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους για να επιτύχουν και να γίνουν σαν εκείνους. Η αυτοεπιβεβλημένη μοναξιά δεν έχει όμως μόνο την εικόνα της εξωτερικής απομόνωσης. Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν ροπή στις απολαύσεις, που είναι δημοφιλείς, όμορφοι με καλλιτεχνικά ένστικτα, με μεγάλες ορέξεις και έμφυτη σεξουαλικότητα, που αν και εξωτερικά έχουν τεράστια απήχηση και ίσως διάγουν ακόμη και έκλυτο βίο, εσωτερικά είναι πολύ μοναχικοί και δεν υπάρχει πρόσβαση στην καρδιά τους. Σε αυτή τη φάση της ζωής τους οι Αιγόκεροι δίνουν όλη τους την ενέργεια στην επαγγελματική καταξίωση και καθώς δεν εμπιστεύονται εύκολα, οι σχέσεις που εμπλέκονται μπορεί να περιέχουν στοιχεία ελέγχου, τα οποία μπορεί να προέρχονται είτε από τη πλευρά τους είτε από εκείνη του συντρόφου τους. Το συμπέρασμα στο οποίο θα οδηγηθούν κάποια στιγμή, είναι ότι δεν έχουν άπειρο χρόνο στη διάθεση τους, ότι δεν αφουγκράζονται αρκετά τον εαυτό τους, ότι η δουλειά δεν μπορεί να γεμίσει το συναισθηματικό κενό και δεν αξίζει να θυσιάσουν αυτή τους την ανάγκη στο βωμό της επιτυχίας ή του χρήματος.
Το κέρας της αφθονίας (Η ευτυχία και η αφθονία ξεκινούν από το μυαλό)
Όπως στο μύθο που ο αυστηρός Κρόνος βρήκε τη Νέμεση του από τον φιλελεύθερο γιο του Δία, που επέζησε και θριάμβευσε ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, έτσι και ο Αιγόκερως αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να ελέγξει τη ζωή με τους περιορισμούς που θέτει στον εαυτό του και στους άλλους. Το μόνο πράγμα που μπορεί κάποιος να ελέγξει είναι τον τρόπο που σκέφτεται και αυτό μπορεί να ξεκλειδώσει την αίσθηση της αφθονίας.
Έτσι το κέρας (η σκέψη) γίνεται αγωγός πληρότητας που δεν σταματάει ποτέ να δίνει τα αγαθά του ακόμη και σε υλικό επίπεδο. Το να δίνεις την ενέργεια σου όχι μόνο στην επιτυχία και τη διατήρηση του στάτους (όπως έκανε ο Κρόνος, με αποτέλεσμα να δεχτεί τα πλήγματα της μοίρας και την εξορία), αλλά και στην αγάπη, την οικογένεια, τη χαρά με τον ίδιο τρόπο, είναι αυτό που σε συντηρεί, σε φορτίζει θετικά και σε κάνει να αισθάνεσαι ευτυχής, ήρεμος και προνομιούχος, τόσο σε φυσικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Κατακτώντας το δυσκολότερο αυτό μάθημα της ζωής τους, οι Αιγόκεροι μπορούν επιτέλους να απολαύσουν τον πραγματικό πλούτο και την αληθινή καταξίωση στη ζωή τους.
