«Πρέπει», πόσο συχνά χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη στην καθημερινότητά σου; Πόσες δεκάδες «πρέπει» έχεις στο μυαλό σου όταν ξεκινάς τη μέρα σου; Πάρε λίγα δευτερόλεπτα να ονοματίσεις τα πρώτα πέντε που σου έρχονται στο μυαλό. «Πρέπει να μαγειρέψω», «Πρέπει να πάω στη δουλειά», «Πρέπει να κάνω δίαιτα», «Πρέπει να κάνω γρήγορα», «Πρέπει να διαβάσω τα παιδιά».
«Πρέπει» που καθορίζουν υποχρεώσεις, τον τρόπο που λειτουργείς τώρα και μακροπρόθεσμα. Ευθύνες που σε βάζουν σε «κουτάκια» και προγραμματίζουν τη δράση σου! Μικρές προτασούλες με απαιτητικό περιεχόμενο που δεν σου αφήνουν κανένα περιθώριο αντίδρασης σε αυτό. Προδιαγεγραμμένη δράση!
Τα «πρέπει», έχουν τις περισσότερες φορές τη βάση τους σε πεποιθήσεις που αφορούν καταστάσεις του παρελθόντος, παγιωμένες ιδέες και προτάσεις για το πως χρειάζεται να λειτουργείς. Έχουν τη «χρησιμότητα» μιας έτοιμης απάντησης σε πιθανά διλήμματα. Έρχονται λοιπόν από το παρελθόν (το δικό σου, των γονιών σου, της κοινωνίας μας) και παίρνουν θέση στην καθημερινότητά μας, τις περισσότερες φορές χωρίς αξιολόγηση, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται στην εξατομικευμένη πραγματικότητά του καθένα μας.
Να γιατί ο οργανισμός σου αντιδρά σε αυτή τη λέξη
Εκείνο που κάνει αυτή την τόση δα λεξούλα τόσο ισχυρή, είναι ότι έχει μια πολύ αντιδημοκρατική αποστολή: Να καταλύσει ό,τι σπουδαιότερο πραγματικά έχει ο άνθρωπος σε κάθε κατάσταση, σκέψη ή συναίσθημα. Την επιλογή. Ο μηχανισμός είναι απλός: Αφού «πρέπει» να γίνει κάτι και να γίνει με συγκεκριμένο τρόπο, δεν έχω επιλογή! Το λιγότερο που μπορεί να αισθάνεσαι σαν υγιής άνθρωπος με αυτό, είναι εγκλωβισμένος! Εγκλωβισμένος σε μια δράση που δεν έχεις επιλέξει συνειδητά και από την οποία «δεν μπορείς» να αποδράσεις.
Παράλληλα, η λέξη αυτή, έχει τη δύναμη να σε γεμίζει θυμό και ενοχές, και αυτό γιατί:
- δεν θέλεις βέβαια να κάνεις κάτι που σου επιβάλλεται και
- αν δεν το κάνεις, γίνεσαι υπόλογος, δακτυλοδεικτούμενος, ανεπαρκής και μη αποδεκτός.
Η απόρριψη και η μειωμένη αυτοεκτίμηση ως αποτελέσματα της μη «συμμόρφωσης», είναι υπεύθυνοι για αμέτρητες περιπτώσεις κατάθλιψης. Περιπτώσεις, που πολλές φορές έχουν αφετηρία τους το κυνήγι ενός αταίριαστου με το άτομο «πρέπει» και την αποτυχία ικανοποίησής του.
Όσο αφορά τη λειτουργία του σώματός σου, θα πούμε αυτό: Κάθε φορά που βρίσκεσαι σε κατάσταση στρες, ο οργανισμός σου εκκρίνει ορμόνες, που δημιουργούν ένα εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον για εκείνον και σε βάθος χρόνου καταβάλλουν τόσο το ανοσοποιητικό σου σύστημα όσο και την ψυχική σου υγεία! Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, έχω ένα σπουδαίο νέο για σένα: Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ, μα ΤΙΠΟΤΑ που να ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις! Είσαι κάθε φορά ελεύθερος να επιλέξεις!
Τι μπορώ να κάνω;
Φαίνεται δύσκολο να αποβάλλεις σε μια στιγμή πεποιθήσεις μιας ολόκληρης ζωής, έχεις όμως ισχυρό κίνητρο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σου και αν θέλεις, μπορείς να το καταφέρεις. Ακολούθησε με συνέπεια τα παρακάτω απλά βήματα και παρατήρησε τη διαφορά στη ζωή σου:
- Αντικατέστησε τη λέξη «πρέπει» με άλλες, πιο ήπιες, πιο «φιλικές» λέξεις όπως: «χρειάζεται να», «θέλω να», «έχω να πάω/ κάνω, κλπ.», «μπορώ να».
- Αποφάσισε να αξιολογείς από εδώ και στο εξής όσα σου εμφανίζονται ως απόλυτα υποχρεωτικά να γίνουν. Είναι πράγματι απαραίτητα; Αξιολόγησε με κριτήριο τις δικές σου ανάγκες και προτεραιότητες στους ρόλους σου ως άτομο, ως σύντροφος, ως γονέας, ως εργαζόμενος.
- Έλεγξε αν αυτά που ως τώρα θεωρούσες απόλυτα και αναπόφευκτα είναι όντως έτσι για σένα.
Εκείνο που χρειάζεται είναι τελικά να επιλέξεις αν θα κάνεις το καθετί. Η συνειδητή επιλογή είναι εκείνη που θα κάνει τη διαφορά. Επέλεξε με σεβασμό στις ανάγκες σου και τις δυνατότητές σου. Δεν είσαι υποχρεωμένος/η να δεχτείς μια ανώτερη θέση στην εργασία σου εάν ο χρόνος εργασίας που απαιτείται είναι δυσανάλογα μεγαλύτερος από την όποια αμοιβή σου.
Σκέψου τι είναι περισσότερο χρήσιμο σε εσένα. Επέλεξε να πας στη δουλειά σου αύριο, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί είσαι σύμφωνος να προσφέρεις μέρος του ημερήσιου χρόνου σου σε κάποια εργασία, με αντάλλαγμα μια συγκεκριμένη αμοιβή. Δεν «πρέπει» να προσέξεις τη διατροφή σου, αλλά μπορεί να αποφασίσεις να το κάνεις, γιατί αυτό θα σου επιτρέψει να αισθάνεσαι και να είσαι πιο υγιής, πιο λειτουργικός/ή και πιο χαρούμενος/η στην καθημερινότητά σου. Τα πάντα είναι θέμα επιλογών. Μπορείς αν θέλεις να υποκύψεις σε «πρέπει» και να τα καταφέρεις. Σκέψου όμως: Ποιο είναι το ζητούμενο; Η ικανοποίηση από την επιτυχή διεκπεραίωση μιας δοσμένης αποστολής ή η χαρά της ικανοποίησης μιας επιλογής που πηγάζει από προσωπική σου ανάγκη;
Αν σε κάποια ή κάποιες από τις δράσεις σου αντιληφθείς ότι σήμερα, αύριο, πάντα, το όφελος της εγκατάλειψης τους είναι μεγαλύτερο από εκείνο της διεκπεραίωσής τους, τότε μπορείς, ναι, Μπορείς να επιλέξεις να τις αποβάλλεις από τη συγκεκριμένη μέρα, από τη συγκεκριμένη περίοδο ή από όλη σου τη ζωή!
Πηγή: lipo-lysis.gr
